Probeersel

Hallo mensen,

ik ga proberen om een weblog te maken van onze belevenissen hier in Noorwegen.We zijn nu alweer negen maanden geleden neergestreken in ons eigen pippi huisje in Flåbygd.De tijd is werkelijk voorbij gevlogen,wat een goed teken is natuurlijk.We hebben nog geen moment spijt gehad van onze beslissing, het is eerder zo dat we meer dan eens tegen elkaar zeggen: "hadden we het maar eerder gedaan"

Hoe begon het avontuur?

Vlak voor de oplevering van ons huis in IJlst,kamperen we op de oprit bij mijn ouders.Zo kunnen we de inboedel meteen in de verhuiswagen laden,die een week in opslag blijft staan.De buurt loopt uit om te kijken hoeveel en wat voor rommel die Haakmeesters toch in die enorme vrachtwagen staat te proppen.Het is namelijk een met een oplegger,het voorste deel is,voordat ze bij ons kwamen,volgeladen met de inboedel van een andere emigrantenfamilie.Gelukkig vullen we de helft van de aanhanger,we hebben veel spullen verkocht of naar de stort afgevoerd van te voren.Als alles leeg is ga ik met Evelien,gewapend met HARA en sopdoeken,door de Bockamastraat nr.50.Supergezellig,muziekje erbij en lekker kletsen.Op 1 april,geen geintje, stappen we uit de caravan en staat er een bord bij de voordeur.Helaas heb ik hier geen foto's van,we waren zo overdonderd.....Er stond op: 'pass på,her kommer de Haakmeesters',voorzichtig drukken we de voordeur open en tjonge,een heel feest is voorbereid.Mam heeft een buffettafel gemaakt met overal kaartjes met de noorse benaming erbij.Aan alles is gedacht! 's nachts is zus tussen caravan en garage doorgekropen om te helpen...Een geweldige dag,allemaal familie en vrienden die langskwamen om afscheid te nemen.We werden overladen met kadootjes en een mooi boek.

Op 2 april,Frank zijn verjaardag,gaan we naar de notaris,de overdracht is nu een feit.

Op zijn verjaardag is hij dus dakloos,werkeloos,maar heeft wel een leuk bedrag op de bank!!

Daarna door naar Utrecht,internationaal uittreksel geboorte register en Apostillestempel erop van het gerechtsgebouw.Die stempel halen we ook meteen in Leeuwarden voor op de uittreksels van mij en de kinderen.Corné neemt op woensdag afscheid op school,traktatie en ook hij krijgt allemaal presentjes.We kopen op de valreep ook nog ski's en schoenen voor Frank en mij.Donderdag is het dan eindelijk zover,de dag van vertrek.We gaan met de auto van pap en mam,onze was een week ervoor dood verklaard......Zij reizen ons achterna met de trein.'s Morgens komen Frank's ouders,zus en Evelien om ons uit te zwaaien,eerst een bakje en dan komt het moment.Toch wel emotioneel voor de achterblijvers,voor ons ook maar anders.Wij kiezen hiervoor en hebben er twee jaar naar toegeleefd.Bovendien rijden we met de caravan en met zijn viertjes,dus voelt het net of we op vakantie gaan.In Duitsland de eerste tussenstop,Gyhum.Op "onze" overnachtingscamping gaan we lekker eten in het restaurant,de serveerster herkent ons van de zomervakantie en vraagt verbaasd of de kinderen in NL vakantie hebben zo vroeg.We vertellen dat we aan het emigreren zijn.

Na een heerlijk nachtje,tuffen we rustig naar Denemarken.We hebben alle tijd want we hoeven pas de volgende dag op de boot (nacht eigenlijk).Op een camping zetten we de boel in een wip neer en dan is het toch echt wel vakantie,Corné vermaakt zich prima in de enorme speeltuin. Zaterdag volgen we door middel van sms de twee backpackers van 50+

op hun reis.Om drie uur vertrekken wij dan ook richting Hirtshals,we moeten helaas met de nachtboot naar Kristiansand.Dit vanwege een brand in de machinekamer van de boot die ons eigenlijk van Hirtshals naar Larvik zou brengen.We treffen elkaar op het haventerrein van de Colorline,tijdens het wachten borrelen we in ons hutje.De kids al in hun pyjama en ze vallen een poosje in slaap.Om elf uur vertrekken we dan,slapen gaat redelijk.Wel een beetje "katterig" op de maag.We komen aan in een grijs Larvik,het sneeuwt! en dat op 8 april.We nemen tijdelijk afscheid van pap en mam,zij backpacken naar Bø.Na een paar uren rijden,vol ongeduld want we kunnen bijna niet wachten tot we bij ons huis komen,komen we dan eindelijk aan.We worden hartelijk verwelkomd door Knut en zijn gezin en zijn moeder.In het oude huis hebben ze de kachel opgestookt en is er soep,koffie,cake etc.Frank en Knut zetten met de trekker ons hutje op zijn plek in de enorme tuin en ik spring in de auto naar Bø om de hulptroep van de trein te halen.........maar nee hoor geen spoor van die twee.Ik vind een paar kronen en probeer te bellen,zitten ze lang en breed aan de soep bij de fam.Sundbø.Gelukkig hebben ze ons huis alleen nog van buiten gezien.Wel baal ik even flink.

Maar fijn,weer terug gaan we eerst met de kids naar binnen en Corné vindt het echt een pippi huis.Pap en mam laten we daarna ons nieuwe paleisje zien uit 1914.Het begin van een nieuw avontuur!!